«ΜΑΡΚΟΣ ΑΥΡΗΛΙΟΣ: ΤΑ ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ»

ΜΑΡΚΟΣ ΑΥΡΗΛΙΟΣ: ΤΑ ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ

Γράφει η Βασιλική Νικητοπούλου

Ο Μάρκος Αυρήλιος Αντωνίνος Αύγουστος (26 Απριλίου 121 – 17 Μαρτίου 180) ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 160 μέχρι το 180.Κυβέρνησε ως συναυτοκράτορας με τον Λεύκιο Βέρο από το 161 έως τον θάνατο του Βέρου το 169. Ήταν ο τελευταίος από τους «Πέντε Καλούς Αυτοκράτορες» και θεωρείται επίσης ως ένας από τους πιο σημαντικούς στωικούς φιλοσόφους.

Κατά τη διάρκεια των εκστρατειών του, στην πρώτη γραμμή του πολέμου μέσα σ’ ένα αντίσκηνο, ο σπουδαίος αυτός Φιλόσοφος – Βασιλιάς συνέγραψε σε ελληνική γλώσσα το φημισμένο έργο του «Εις Εαυτόν».

Τι είναι τα Εις Εαυτόν;

‘Eνα πνευματικό ημερολόγιο για τον συγγραφέα, ένα βιβλίο αυτοβελτίωσης για εμάς τους αναγνώστες. Ο Μάρκος Αυρήλιος κατέγραφε τους συλλογισμούς του με μοναδικό του σκοπό να κρατηθεί δυνατός. Προσπαθούσε με τη δύναμη της φιλοσοφίας, να αντέξει τις καθημερινές κακουχίες και να μείνει σταθερός στις ιδέες που είχε ασπαστεί από τα νεανικά του χρόνια.

Σε καμία περίπτωση , δεν τον ενδιέφερε να τα δημοσιεύσει .Ο Μάρκος Αυρήλιος ως γνήσιος υποστηρικτής της Στωικής Φιλοσοφίας , δεν αποδεχόταν την ύπαρξη της μεταθανάτιας ζωής και συνεπώς δεν επεδίωκε την υστεροφημία του. Ο άνθρωπος κατά τους Στωικούς οφείλει να ζει ηθικά σύμφωνα με τη φύση του η οποία μέσω της λογικότητας , τον οδηγεί προς την Αρετή , το μοναδικό αγαθό που θα του εξασφαλίσει την ευημερία του. Το βιβλίο τυπώθηκε το 1558 στη Ζυρίχη, από ένα αντίγραφο χειρογράφου το οποίο έχει χαθεί. Το μοναδικό σωζόμενο αντίγραφο του χειρογράφου σήμερα βρίσκεται στη βιβλιοθήκη του Βατικανού.

Παρακάτω παρατίθενται ορισμένες από τις σκέψεις που σημείωσε στο τεράστιο αυτό έργο του:

Να προσπαθείς να αποφεύγεις το άσκοπο και το μάταιο στον ειρμό των παραστάσεων που γεννά ο νους , και πολύ περισσότερο την κακοήθεια και την περιέργεια. Να συνηθίσεις να συλλογιέσαι εκείνα μόνο, για τα οποία αν κάποιος σε ρωτούσε, «τι σκέφτεσαι τώρα»; εσύ θα απαντούσες αμέσως και με ειλικρίνεια, << το και το>> – έτσι που θα φανερώνεται ευθύς ότι οι σκέψεις σου όλες ήταν απλές και καλοπροαίρετες, σκέψεις που χαρακτηρίζουν ένα κοινωνικό ον που αδιαφορεί για τις ηδονικές και για όλο το φάσμα των απολαυστικών παραστάσεων, τον ανταγωνισμό, το φθόνο και την καχυποψία, και καθετί άλλο που θα σ’ έκανε να κοκκινίσεις από ντροπή αν το περιέγραφες.
Μη συμπεριφέρεσαι σαν να πρόκειται να ζήσεις χιλιάδες χρόνια. Το μοιραίο έχει κιόλας γαντζωθεί πάνω σου. Όσο ζεις, κι όσο είναι στο χέρι σου, γίνε άνθρωπος καλός.
Τίποτα δεν συμβαίνει σε κανέναν, που να μη μπορεί αυτός από τη φύση του να το βαστάξει. Σε άλλον τυχαίνουν τα ίδια μ’ αυτά που τραβάς κι εσύ, κι εκείνος, θες επειδή το αγνοεί θες επειδή επιδεικνύει μεγαλοφροσύνη, παραμένει σταθερός και αλώβητος. Δεν είναι φοβερό, η άγνοια κι η αυταρέσκεια να είναι πιο ισχυρές από τη φρόνηση;
Βλέπε κάτω από την επιφάνεια. Μη σου διαφεύγει το ιδιαίτερο ποιόν ενός πράγματος μήτε η αξία του.
Αν δυσκολεύεσαι να φέρεις σε πέρας μια δουλειά, μη θεωρείς πως αυτή ξεπερνά τις ανθρώπινες δυνάμεις. Αντίθετα, οτιδήποτε δεν είναι αδύνατο ή ξένο προς τον άνθρωπο, να το θεωρείς εφικτό και για εσένα.

Πηγή: