Η ΑΓΑΠΗ ΔΕ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΟΝΑΕΙ…
Γράφει η Κωνσταντίνα Βουδούρη
Ήθελες να φύγεις, αλλά δεν έφυγες…
Σε βιβλία, μυθιστορήματα, νουβέλες, κινηματογραφικές ταινίες και θεατρικές παραστάσεις παντού απεικονίζονται ο έρωτας και η αγάπη. Παντού ακούς για την αγάπη. Εκλαμβάνεσαι τόσο θεωρητικά αυτή τη λέξη και φτάνεις στο σημείο να μην καταλαβαίνεις επαρκώς τι σημαίνει τελικά. Ψάχνεις ακόμα και σε λεξικά, αλλά και πάλι τίποτα. Τίποτα από αυτά που λέγονται ή φαίνονται στο κινηματογραφικό πανί δεν αντικατοπτρίζουν αυτό που νιώθεις και αυτό που βιώνεις. Αλλά βαθιά μέσα σου ξέρεις ότι εσύ φταις, γιατί εσύ είσαι αυτή που αγαπάς…
Θεωρείς ότι εσύ κάνεις λάθος, ότι εσύ δεν κατάλαβες κάτι καλά. Προσπαθείς να δικαιολογήσεις, να μην μπεις στη σφαίρα της υπερανάλυσης, ίσως και κάποιες φορές να ξεχάσεις. Κατηγορείς τον εαυτό σου, νομίζεις ότι είσαι υπερβολική, μα εν τέλει δε συμβαίνει τίποτα τέτοιο.
Αγαπάς και αυτή η αγάπη είναι και η πηγή του πόνου σου…
Πράγματι πονάει όταν αγαπάς τοξικούς ανθρώπους, ανθρώπους που δεν νοιάζονται στην πραγματικότητα για εσένα και όταν νοιάζονται, αυτό εκφράζεται με τον πιο λάθος, άσχημο, επώδυνο και ίσως κάποιες φορές και επικίνδυνο τρόπο. Βιώνεις μία κατάσταση βίας είτε λεκτικής είτε και σωματικής, καθώς η δεύτερη μορφή βίας όπως γίνεται κατανοητό ως επί το πλείστον περιλαμβάνει και την πρώτη. Μα πώς να συνειδητοποιήσεις ότι αυτόν που αγαπάς πιο πολύ απ’ όλα, ότι αυτός στον οποίο είσαι ο πιο δοτικός άνθρωπος, είναι αυτός που σου έχει αλλάξει όλα αυτά που πίστευες από μικρή ηλικία για την αγάπη και τον έρωτα και ότι εξαιτίας της αγάπης που νιώθεις δε μπορείς να διαχειριστείς μια τέτοια κατάσταση.
Οφείλεις να διαχειριστείς τον πόνο που νιώθεις και τη στενοχώρια, όταν αυτός που αγαπάς είναι σε άσχημη κατάσταση, είναι άρρωστος ψυχικά ή και σωματικά ή γενικότερα όταν οι συνθήκες είναι τέτοιες που είναι αναπόφευκτο να μη πονέσεις και να μην κλάψεις. Όταν, όμως πονάς επειδή αισθάνεσαι πως αυτά που δίνεις δεν εκτιμώνται, πως αν τον αγαπήσεις περισσότερο ίσως πάρεις την ανταπόκριση που επιθυμείς αντί για αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές και συνεχείς καβγάδες που ο ίδιος προκαλεί, τότε ίσως οφείλεις να φύγεις. Οφείλεις να σκεφτείς πρώτα τον εαυτό σου και το γεγονός πως δεν σου αξίζει κάτι τέτοιο.
Πολλές φορές πονάει περισσότερο να προσπαθείς να κρατήσεις κάτι πολύ, το οποίο σε φθείρει συναισθηματικά από το να το αφήσεις απλά να φύγει.
Ο Αρθρογράφος
