“Ο ΥΠΕΡΤΟΥΡΙΣΜΟΣ, ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΗΣΙΑ”

Ο Υπερτουρισμός, Οι Έλληνες και τα Ελληνικά νησιά

Οι καλοκαιρινές διακοπές για πολλούς από εμάς αποτελούν την ιδανική απόδραση από την καθημερινή μας ρουτίνα. Τα ελληνικά νησιά με τα ειδυλλιακά τους τοπία και τον καλοκαιρινό ήλιο φιλοξενούν κάθε χρόνο εκατομμύρια τουριστών από όλο τον κόσμο. Τα ταξιδιωτικά γραφεία του εξωτερικού από την άλλη προωθούν χιλιάδες ταξιδιωτικά πακέτα που υπόσχονται χαλάρωση και διασκέδαση. Τι συμβαίνει όμως όταν τα διάσημα ελληνικά τοπία δέχονται πολύ μεγαλύτερο αριθμό επισκεπτών από αυτό που μπορούν να υποστηρίξουν;

Πηγή εικόνας: www.brief.com.cy

Το φαινόμενο του υπερτουρισμού παρουσιάστηκε για πρώτη φορά μετά την εμφάνιση της νόσου του ιού covid, όπου ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού του πλανήτη ένοιωσε την ανάγκη ενός ταξιδιού ή μιας απόδρασης, λόγω της δυσφορίας του εγκλεισμού. Αυτή η αλόγιστη ροή τουριστών στα νησιά της χώρας έχει επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον των νησιών και στην καθημερινή ζωή των κατοίκων τους. Αρχικά έρχεται το πρόβλημα της ηχορύπανσης, καθώς η κίνηση στα τουριστικά κέντρα φαίνεται αρκετές φορές να μην σταματά ποτέ. Ο μη επαρκής αριθμός καταλυμάτων οδηγεί συχνά στην οικοδόμηση νέων διαμερισμάτων και ξενοδοχειακών μονάδων, κάτι που όταν γίνεται αλόγιστα οδηγεί στην υπεροικοδόμηση και την αλλοίωση της φυσικής εμφάνισης των νησιών.

Η έλλειψη των προσφερόμενων καταλυμάτων έχει οδηγήσει τα τελευταία χρόνια πολλούς ντόπιους να μετατρέψουν το σπίτι τους σε rbnb, προς αναζήτηση ενός επιπλέον εισοδήματος. Η εποχική ενοικίαση των περισσότερων σπιτιών στα νησιά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες καθιστά τρομερά δύσκολη την εύρεση σπιτιού για ενοικίαση όλο τον χρόνο, με αποτέλεσμά πολλοί κάτοικοι και φοιτητές που φοιτούν σε πανεπιστήμια με έδρα σε ελληνικά νησιά να ταλαιπωρούνται.

Πηγή εικόνας: www.ellines.com

Ελληνική εμπειρία ή Θεματικό πάρκο;

Φανταστείτε ένα μικρό κλασσικό νησάκι του Αιγαίου, υπερφορτωμένο με πολλά άσπρα σπιτάκια με μπλε παράθυρα, ξενοδοχεία με πισίνες , μαγαζιά με μεγάλες ταμπέλες που γράφουν ‘σποτάκια’ του στυλ ‘traditional Greek cuisine ’ και γεμάτους δρόμους σε σημείο να μην μπορείς να περπατήσεις. Αυτό δεν είναι τίποτα άλλο από την καθημερινή εικόνα ενός ελληνικού νησιού κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Σε πολλές περιπτώσεις η εμπορευματοποίηση της ελληνικής κουλτούρας είναι αρκετά εμφανής. Πολλά τουριστικά κέντρα νησιών διαμορφώνονται αποκλειστικά για την έλευση των τουριστών και οι τιμές στα μαγαζιά και στα εστιατόρια αυξάνονται κατακόρυφα. Αυτή η συμφόρηση τουριστικών ειδών και υπηρεσιών δίνει συχνά την αίσθηση πως τα τουριστικά κέντρα των νησιών λειτουργούν ως ένα θεματικό πάρκο που στήνεται το καλοκαίρι με την αρχή της τουριστικής περιόδου και ξεστήνεται τον χειμώνα, που η τουριστική περίοδος τελειώνει.

Ο αρχικός στόχος του τουρισμού είναι η παρατήρηση μιας άλλης κουλτούρας και ενός διαφορετικού τρόπου ζωής. Μέσω αυτής της παρατήρησης, μπορεί κανείς να καταλάβει καλύτερα και την δική του κουλτούρα. Στην περίπτωση του υπερτουρισμού, βλέπουμε πως αυτός ο στόχος χάνεται και ο τουρισμός μετατρέπεται σε μια βαριά βιομηχανία με στόχο να οδηγήσει τους ξένους επισκέπτες στην μεγαλύτερη δυνατή κατανάλωση αγαθών και υπηρεσιών.