ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΑ ΠΑΙΔΙΩΝ

Γράφει η Σταύρου Αλεξάνδρα
Η κακοποίηση και η εμπορία παιδιών είναι μια παγκόσμια κρίση. Δεν συμβαίνει αποκλειστικά σε μία χώρα ή σε μία γεωγραφική περιοχή, αλλά ούτε αποτελεί ένα μεμονωμένο κοινωνικοοικονομικό πρόβλημα. H εμπορία παιδιών συναντάται σε κάθε κοινωνικοοικονομικό επίπεδο.
Κάθε χρόνο, υπολογίζεται ότι 14.500 έως 17.500 ξένοι υπήκοοι διακινούνται προς τη Δυτική Ευρώπη. Ο αριθμός των ατόμων στην Ευρώπη που διακινούνται εντός αυτής κάθε χρόνο κλίνει προς τα πάνω, με εκτιμώμενα 200.000 παιδιά που προέρχονται κυρίως από την Ανατολική Ευρώπη, τα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή, να κινδυνεύουν από την εμπορία και την πορνεία. Αντίστοιχα αποτελέσματα φέρει και το Υπουργείο Δικαιοσύνης των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.
Με τα παραπάνω δεδομένα, είναι φανερό ότι η εμπορία των παιδιών δεν είναι πρόβλημα μόνο σε «τρίτου κόσμου ή αναδυόμενες χώρες» ή σε χώρες όπως η Νιγηρία ή η Ουγκάντα ή η Ινδία. Αλλά είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα κατά το οποίο κανένα παιδί δεν είναι ασφαλές. Η ανάπτυξη μιας κουλτούρας μηδενικής ανοχής για την εμπορία και τη κακοποίηση των παιδιών είναι αναγκαία. Στις περισσότερες περιπτώσεις η βαρύτητα πέφτει στον «ξένο κίνδυνο» και οι γονείς και τα παιδιά προσπαθούν να διδαχθούν πως να τον αντιμετωπίσουν. Ωστόσο, τι γίνεται με τους γονείς ή συγγενείς, με τον δάσκαλο ή τον αθλητικό προπονητή που μπορεί να κακοποιούν ή να εκμεταλλεύονται τα παιδιά υπό την καθοδήγησή τους; Πώς μπορεί κάποιος να διδάξει στα παιδιά αυτούς τους κινδύνους;
Μπροστά σε αυτό το παγκόσμιο πρόβλημα οι κοινότητες, οφείλουν να εντοπίζουν συμπεριφορές, σημάδια και σύμβολα εμπορίας παιδιών που λαμβάνουν χώρα στο σπίτι. Όταν οι γονείς προσφέρουν τα δικά τους παιδιά για σεξουαλική εκμετάλλευση χρησιμοποιώντας μέσα κοινωνικής δικτύωσης και διαδικτυακά ψηφιακά μέσα .
Η τιμωρία που επιβάλλεται σε οποιονδήποτε εγκληματία, από τα όργανα που διαχειρίζονται τη νομοθεσία μιας χώρας, δεν επαρκεί σε αυστηρότητα, είτε ο εγκληματίας που κατηγορείται για κακοποίηση παιδιών ή εμπορία είναι μέλος της οικογένειας ή όχι. Συχνά η εμπορία των παιδιών συμβαίνει πέρα από τα πολιτειακά όρια. Οι γονείς, ή κάποιος άλλος διακινητής, δεν θέλουν να διακινούν τα παιδιά τους τοπικά λόγω των μεγαλύτερων πιθανοτήτων να τους ανακαλύψουν και να τους πιάσουν. Χρησιμοποιώντας σκοτεινούς και παράνομους ιστότοπους, είναι σε θέση να διαφημίσουν τα παιδιά τους είτε προς πώληση είτε για σεξουαλική εκμετάλλευση, και ενεργώντας πέρα από τα πολιτειακά όρια, είναι πιο δύσκολο να γίνουν αντιληπτοί από τις τοπικές αρχές επιβολής του νόμου.
Για να αντιμετωπιστεί πλήρως η σεξουαλική εμπορία παιδιών και η παιδική κακοποίηση, η αλλαγή θα έρθει όχι στον τρόπο που τα παιδιά θα δουν τον εαυτό τους, αλλά στον τρόπο που οι ενήλικες θα δουν τα παιδιά. Με μια αλλαγή τόσο στους νόμους και την εκπαίδευση όσο και στην γενική ιδέα μπορεί να συμβεί η παγκόσμια αλλαγή σε οποιαδήποτε μορφή βίας ενάντια στα παιδιά.
Πηγές:
- https://humantraffickingsearch.org/wp-content/uploads/2017/06/Unicef_EA_SEA_Trafficking_Report_Aug_2009_low_res.pdf
- http://stoptrafficking.gr/el/
- https://www.kethi.gr/sites/default/files/wp-content/uploads/2009/07/153_DIETHNIKI_SOMATEMPORIA.pdf










